Home
 Bindingskracht.nl E-mail

'Shit, shit.' Het besef dat mijn planning nu compleet in het honderd loopt, maakt het moeilijk om direct positief te reageren op het beeld dat ik onverwachts in de slaapkamer aantref.
'Vind je me niet opwindend' De teleurstelling in haar stem is duidelijk hoorbaar.
'Natuurlijk wel José. Jouw veel te aanlokkelijke aanbod doorkruist echter mijn plannen die ik voor vanmiddag heb gemaakt. Ik zal eerst beneden moeten opruimen, voordat ik aan deze volgende klus kan beginnen. Niet dat ik bezwaar heb hoor ... geenszins zelf.'
Ik trakteer haar op een kwajongensachtige glimlach, terwijl mijn ogen nauwgezet over haar heerlijk verleidelijke naakte lichaam glijden. Vooral haar harde tepels zijn bijzonder aanlokkelijk. Ik weet dat als ik me nu laat gaan ik voor de rest van de middag verloren ben.

'Ik heb ruim een half uur nodig voordat ik je mijn onverdeelde aandacht kan schenken. Houd jij het wel zolang vol, of zal ik je toch maar even losmaken?'
'Waar zijn trouwens de sleutel van de handboeien? Waar komen ze eigenlijk vandaan?'
We hebben tal van bondagespeeltjes in huis, maar daar vallen deze handboeien zeker niet onder. Ik moet toegeven dat ze ditmaal bijzonder vakkundig hun waarde bewijzen. In de wetenschap dat ik in en rond het huis aanwezig ben, moet het voor José een koud kunstje zijn geweest om zelfstandig de boeien te sluiten. Ze weet dat het bondagespel altijd een perfecte manier is om me te verleiden tot een zéér langdurig minnespel. Blijkbaar heeft ze weer behoefte aan een uitgebreide vrijpartij vol verwennerij.
Verwachtingsvol kijk ze me aan. 'Het lijkt me heerlijk om gewoon een tijdje vast te liggen en te fantaseren wat me allemaal te wachten staat. Als het zover is geef ik wel aan waar je de sleutels kunt vinden. Haast je nu maar, lieve schat van me.'
Als ik via de trap naar beneden loop hoor ik haar naroepen: 'Ik hou van je.'

Als eerste berg ik mijn dure elektrische gereedschap op. Terwijl ik diverse malen de trap op en neer snel, werp ik steeds een blik door de openstaande deur van onze slaapkamer. Ik kan nauwelijks mijn ogen van haar weelderige lichaam afhouden. Regelmatig draait José ook nog eens verwachtingsvol haar heupen en gunt me een hoopvolle blik op haar vrijwel kale schaamheuvel.
Ik probeer te verzinnen hoe ik haar nu al ter wille kan zijn. Op de zolderkamer ga ik op zoek naar de bekende blinddoek, maar kan hem niet vinden. Wel stuit ik onverwachts op nog enkele handboeien, maar dan met een langere ketting.
Expressievormen: 2013 Bondage verhalen: Verrassing op bed.
'Paul, wat ga je doen?' In haar stem klinkt iets van angst, maar haar versnelde ademhaling doet heel iets anders vermoeden. Zeker als ik de nieuwe handboeien in de buurt van haar enkels houd.
'Als mijn inschatting juist is ...' Met een snelle beweging klik ik de ene zijde aan het poot van het bed. Met teder dwang spreid ik haar benen.

'Oohh ... schat ... Wil je dat ik met wijd gespreide benen op je blijf wachten ...? Wat geil .... Als je straks terugkomt ..., dring je dan direct diep bij me binnen?'

In haar hese stem bespeur ik dat ze heel precies weet wat me bezig houdt, terwijl ze zich ook bewust is van haar eigen fel oplaaiende opwinding. Speels glijden mijn vingers door haar inmiddels kletsnatte schede. Zelfs bij de geringste aanraking van haar clitoris kronkelt verwachtingsvol haar lichaam.
Het kost me moeite om mijn zinnen te verzetten.
'Ik ben bang dat het vanavond gaat regenen. Het liefst rijd ik toch nog snel even naar de vuilstort, voordat hij straks dicht is.'
'Ga maar gauw schatje. Maak je geen zorgen. Ik zal op je wachten. Maar doe wel voorzichtig. Ik wil nog wel los vandaag.'

Bij de stort staat een lange rij. Toch gaat het snel genoeg. Het geeft me de tijd om mijn eigen fantasieën over het samenzijn met José te laten dwalen. Het beeld van de brandweerrode Peugeot 208 die onze straat binnenreed dringt veel te langzaam tot me door. Tanja heeft precies zo'n auto, zo weet ik.
Dezelfde Tanja die ... een sleutel heeft van ons huis.
Dezelfde Tanja, die erg goed bevriend is met José.
Het zweet breekt me ineens aan alle kanten uit. Het zal toch niet? Hoe groot is de kans? Kan het inderdaad puur toeval zijn, Of is alles gepland door José? Dat laatste verwacht ik niet.

Vergeefs belt Tanja aan. Blijkbaar is er niemand thuis. Ze weet dat haar dit een mooie gelegenheid biedt om gebruik te maken van de douche, omdat in haar eigen huis hard gewerkt wordt aan de nieuwe badkamer.
Nogmaals roept ze voor de zekerheid, zodat niemand door haar komst wordt verrast. Dan loopt ze resoluut naar de eerste verdieping.
'Jesus meid ...!,' stoot ze verschrikt uit. 'Wat is er met jou gebeurd? Zal ik de politie bellen?' Tanja weet zich geen raad met de situatie. Vlak voor haar ogen ligt een bloedmooie, naakte vrouw op bed met wijd gespreide armen en benen.
Onder normale omstandigheden zou ze van vreugde een gat in het dak hebben gesprongen. Nu is het anders.
'Wie heeft dit gedaan ...? Ik wist niet dat Paul je zo mishandelde?'
'Oohh ... maar uuhh, wacht eens ...?' Heel langzaam dringt de ware toedracht tot haar door.
Tanja zoekt een plekje op het bed. 'Stoor ik jullie soms in jullie spel ...? Ik heb Paul trouwens niet gezien. Waar is hij?'
Haar vingers glijden voorzichtig door het donkerblonde haar. 'Hoeveel tijd heb ik, of kan ik beter weggaan?'
Ze buigt voorover. Ze wacht met kussen, hopend op de juiste respons. Dan maken haar lippen contact. Zachtjes sluit haar hand om de rechterborst. Ze voelt de tepel onder haar hand verstijven, net als haar eigen tepels in de omsluiting van de stevige pushup beha.
De vingers van haar andere hand vinden feilloos de meest intieme plek van José.
'Wauw ...!!!' klinkt haar verrukte kreet, als vingers moeiteloos de kletsnatte schede binnenglijden. 'Komt dat alleen door mij?' vraagt ze verbaasd. Ze weet wel beter. Ze is pas net binnen.

'Zal ik doorgaan ...?' Eigenlijk durft Tanja niet toe te geven aan haar eigen opwinding. Ze kennen elkaar al jaren, maar José heeft altijd de boot afgehouden. Vaak genoeg had Tanja het idee dat er slechts een klein extra vonkje nodig was.
Toch ook weet ze zeker dat José specifiek op mannen valt.
'Kleed je uit ... Vlak voor mijn ogen,' klinkt een zachte, onzekere, hijgende en toch ook bijzonder welkome stem.
'Ik wil je bewonderen ... juist nu ik zo schaamteloos vastlig.'
Snel staat Tanja op en laat geraffineerd haar kleding op de grond glijden. Ze zoekt zoveel mogelijk oogcontact in de hoop dat de ragfijne lijn niet wordt onderbroken. Naakt neemt ze opnieuw plaats op het bed. Ze buigt verder voorover, zodat kogelharde tepels onderling contact kunnen maken. Haar strelende handen verwennen het verhitte gezichtje dat vrijwel geen kant uit kan. Opnieuw zoekt Tanja het contact met de lippen. Hun tongen maken innig contact.
'Uuhhmm ..., we hebben niet lang,' brengt José kreunend uit. 'Paul komt zo dadelijk thuis en zal me dan willen verwennen.'
'Wat mag dat ik dan nu nog doen?' Tanja heeft moeite haar eigen opwinding te bedwingen. Vlak voor haar ligt de meest begeerlijke vrouw die ze kent, waarvan ze veel langer wil genieten. Misschien is dit slechts een eenmalige kans.
Er is zoveel dat ze zou willen. Toch weet ze dat ze zich vooral op José moet richten.
'Verwen me ... met je tong ... Ik wil ontdekken of een vrouw het anders doet.' Verwachtingsvol spreidt José haar benen nog wat wijder. Ze voelt de hete, snelle adem van Tanja als ze dichterbij komt. Ze zet zich schrap voor de zacht strelende, ervaren tong die elk moment voorzichtig de gevoelige omgeving van haar clitoris zal beroeren.

'Gaat het goed boven,' klinkt onverwachts de stem van Paul.
'Waarom ..., waarom is hij niet vijf minuten langer weggebleven. Nu is de magie verbroken, nog voordat ik haar tong heb mogen voelen,' denkt José verontwaardigd.
Zijn voetstappen klinken al op de trap. Voor Tanja is er absoluut geen mogelijkheid om weg te duiken. Wel kan ze nog net rechtop gaan zitten.

Eigenlijk is het geen directe verrassing dat ik Tanja en José samen aantref. Ze hebben zich beide laten leiden door het moment. Even overweeg ik om boos te worden, maar daar is eigenlijk geen reden voor, zeker niet in het bijzijn van de twee bloedmooie, naakte vrouwenlichamen.
Het lukt José als eerste om te herstellen. Ze verzoekt Tanja de sleutels van de handboeien uit de badkamer te halen.
Ze probeert te achterhalen wat me bezighoudt. Ik weet het zelf niet. Eigenlijk zou ik vreselijk boos moeten worden, maar ik zie ook de onschuld in haar ogen, waardoor ik weet dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Even hebben we ruggespraak, dan hoopt ze dat ik me ook wil uitkleden.
Nauwelijks is José los of ze vraagt of ik het fijn vind om op bed vastgemaakt te worden. Mijn verstand probeert me op andere gedachten te brengen, maar mijn opwinding overheerst. Terwijl mijn toch al stijve penis nog verder opzwelt, ga ik op bed liggen. Dan hoor ik het klikkende geluid van de sluitende handboeien en zijn het nu míjn polsen die zijn vastgeketend.
Opnieuw hoor ik het klikken van handboeien. Even kost het me moeite om het geluid te lokaliseren. Dan besef ik dat José ook bij Tanja handboeien heeft omgedaan, waarmee haar polsen op de rug zijn gefixeerd.
'Zo, nu mogen jullie even samen spelen terwijl ik beneden thee klaarmaak en eindelijk naar de wc kan.'

Terwijl ze in de keuken wacht tot het water kookt, vraagt José zich af hoe nu zij zou reageren als Paul en Tanja samen zouden vrijen. In het licht van wat er al gebeurd is, heeft ze weinig poot om op te staan. Het idee dat Tanja kan proberen om schrijlings op Paul te klimmen bezorgt haar opnieuw een heerlijk opgewonden gevoel. Gelijktijdig weet ze dat het eigenlijk niet goed te praten is.
Ze besluit haar verblijf in de keuken nog wat te rekken, onzeker hoe de dag verder zal verlopen.


©Bindingskracht, maart 2013

Terug.